Vorige week schreef ik een artikel over de 2G discussie, deels uit ergernis over hoe 2G als fundamenteel anders en meer omstreden wordt neergezet dan andere maatregelen, die evenzeer sommigen wel treffen en anderen niet, en eveneens voor verdeeldheid kunnen zorgen. Ik erger me daarbij aan de manier waarop ongevaccineerden als minderheid worden neergezet die, zonder daar iets aan te kunnen doen, nu zomaar dreigen te worden uitgesloten van vanalles en tot zondebok gemaakt. Ik vind deze manier van denken fundamenteel onjuist, en denk dat dit ook niet per se bijdraagt aan ‘meer begrip’ en ‘respect’. Bij de vrijheid om keuzes te maken hoort ook het nemen van verantwoordelijkheid en de bereidheid de consequenties te dragen.
En ook omdat ik het faliekant zie mislopen en niet begrijp dat er dan desondanks wordt gedaan alsof we de luxe hebben om met één hand op onze rug te vechten als het ware. Dat er nu eerst harde maatregelen voor de korte termijn nodig zijn schreef ik ook; 2G is, voor de duidelijkheid, bedoeld als manier om op een relatief veilige manier sectoren daarna weer te kunnen openen en niet, net als vorig jaar, de hele winter met zijn allen in lockdown te zitten. Daarin zie ik geen ethische bezwaren, integendeel: ik denk dat het moreel juist beter verdedigbaar is om, wanneer dat verantwoord kan, sectoren voor gevaccineerden te openen in plaats van in lockdown te blijven.
Inmiddels heeft de discussie zich toegespitst op welke sectoren hoe dicht moeten en vooral of de scholen ook dicht moeten. Ook hier zie je weer dat de discussie politiseert en er dogma’s in de weg zitten. Wat nodig is, is om zo open mogelijk na te gaan welke maatregelen op welk moment het meest effectief zouden zijn. Daarnaast kun je, indien je die luxe hebt en niet op code zwart afstevent, er natuurlijk voor kiezen bepaalde op zich effectieve maatregelen niet te nemen omdat je de negatieve effecten te groot acht. Maar dat is nu dus niet aan de hand. De volgende tweet van Yorick Bleijenberg vond ik daarom ook heerlijk nuchter:
Laten we het gevaarlijkste als 1ste schrappen: Wat is het
gevaarlijkste? Grote groepen, ongevaccineerden, die lange tijd, binnen, dicht
op elkaar zitten. Logisch om dat als 1ste te verbieden!
(...) Totdat je erachter komt dat dit *de* definitie is van: (...) Een school!
En deze tweet van Roel Griffioen:
Enkele conclusies uit dit interessante plaatje over transmissieparen:
De grootste bron voor besmetting van gevaccineerde 30-ers/40-ers? Kinderen! De
grootste bron voor besmetting van ongevaccineerde 40-ers? Kinderen! De grootste
bron voor besmetting van kinderen? Andere kinderen.
Wat opvalt is dat het OMT, dat eigenlijk vooral moet aangeven wat voor effect van verschillende maatregelen te verwachten valt, zich nu zelf zo duidelijk uitspreekt, en in feite iets sterk afraadt dat vanuit virologisch oogpunt gezien het meest effectief zou zijn. Hierover heeft satirisch tekstschrijver Diederik Smit een goed stuk geschreven, waaruit ik hier graag even citeer.
Om deze humanitaire crisis zo kort mogelijk te
laten duren, hebben we nu (of eigenlijk 6 weken geleden) een snelle, scherpe
daling nodig van de besmettingen. Geen geleidelijke daling, een snelle. Een
snelle, scherpe daling van de besmettingen is <omt> NIET REALISTISCH
</omt> als je de scholen, waar weinig maatregelen zijn, openhoudt.
Het virus verspreidt
zich door de lucht, vooral in binnenruimtes, als mensen geen afstand houden en
geen mondkapjes dragen, met de Delta-variant nog sneller. Sta er gewoon eens
bij stil: overal in Nederland staan duizenden ongeboosterde (ook veel oudere)
leraren voor grote groepen ongevaccineerde kinderen, elke dag opnieuw. Er is in
de geschiedenis van de pandemie bijna geen situatie te bedenken waarin je méér
besmettingen kunt voorkomen dan door het sluiten van Nederlandse scholen in
november 2021.
Toch is dit taboe.
De Kamer wil het niet, het demissionaire kabinet wil het niet en het OMT
schrijft zelfs expliciet op dat het onderwijs de enige plek is waar het geen
extra maatregelen wil.
Als je erover nadenkt is het best
absurd dat het biomedisch adviesteam van het kabinet, op het ernstigste punt in
de epidemie opschrijft dat alle maatregelen bespreekbaar zijn, behálve de
maatregel die het virus verreweg het meest zou bestrijden. (...)
Er
is dus een dogma, een heilige overtuiging dat het sluiten van scholen zoveel
schade brengt aan het welzijn van kinderen dat het geen optie is en nooit een
optie mag zijn. Ook niet voor drie weken. Ook niet als het vele mensenlevens
zou kunnen redden. Wat is hier aan de hand?
Vervolgens wijst hij erop dat de gevolgen van het niet voldoende maatregelen nemen ook zeer schadelijk zijn voor kinderen:
Volgens sommige berekeningen gaan er komende winter 16.000 extra doden vallen in Nederland. Ook zullen er vele doden vallen door andere uitgestelde zorg. Zelfs als het de helft wordt: denk even aan de psychische schade voor al hun nabestaanden, kinderen en kleinkinderen. Als we het dan hebben over het welzijn van kinderen: hoe zal de sfeer in huis zijn als de ouders in een rouwproces zitten omdat hun vader of moeder overleden is door nalatigheid van de overheid?
En ook als mensen
het uiteindelijk overleven: hoeveel kinderen zullen stress ervaren door
uitgestelde operaties van (groot)ouders, of overspannen ouders die in de zorg
werken. Dit gaat niet om weinig kinderen: ongeveer 1 op de 6 werkenden werkt in
de zorgsector.
Het lijkt er nu op dat alle sectoren nog een paar uur eerder
dicht moeten zodat de scholen open kunnen blijven. Terwijl vrij duidelijk is dat
een paar weken de scholen dicht meer gaat helpen om de R omlaag te krijgen dan een
paar uur eerder borrelen en je Black Friday inkopen doen. Ik zie sowieso niet
hoe het alleen maar vervroegen van sluitingstijden veel moet helpen omdat het
er dan eerder op de dag juist drukker zal zijn. Ik heb doorgaans vrij veel
vertrouwen in instanties en experts, maar vraag me inmiddels serieus af waarop
het laatste OMT advies is gebaseerd. Als je dan al per se de scholen wilt
ontzien, waarom niet de horeca een paar weken helemaal dicht, samen met ander amusement
buiten de deur? Vergeleken bij het leed in de zorg en de enorme
gezondheidsschade die nu door velen wordt opgelopen is dat toch peanuts? Of, in
de woorden van Henk Jan
Westeneng:
Sommigen doen nu net alsof we een keuze hebben
welke maatregelen we kiezen. Een 'verwaarloosde brand' ga je echter niet
geblust krijgen met een gietertje. Zelfs niet als het gietertje 'blusvliegtuig'
genoemd wordt (neplockdown).
Wat is er nu nodig? Een echte lockdown. Totdat
de R 0.8 of lager is. Dit is echt geen rocket science, hoeveel moeite politici
ook doen om maar niet concreet te hoeven zijn over beleidsdoel.
Een lockdown = sluiten van niet-essentiele
winkels, horeca, entertainment buiten huis, scholen, universiteiten, etc.
Dat laatste is wel handig er even
bij te vermelden. In andere landen lukt het wel om stevig in te grijpen als dat
nodig is. Daar worden combinaties toegepast van sneller en eerder boosten, 2G
en 3G breed inzetten, en lockdowns wanneer het uit de hand dreigt te lopen. Zo
is men in Oostenrijk met vergelijkbare cijfers als bij ons nu in een echte
lockdown, zo een waarbij wandelen in het park zo ongeveer het enige is dat je
nog buiten de deur kunt doen. Daarna wil men de lockdown voor ongevaccineerden
weer voortzetten, en in februari volgt een vaccinatieplicht. In Italië is de
vaccinatieplicht, die al gold voor zorgmedewerkers, uitgebreid naar meer
sectoren en geldt 2G voor restaurants, hotels, bioscopen en sportscholen. Dat
laatste geldt ook voor Griekenland en in Duitsland geldt 2G voor alle openbare
gelegenheden bij meer dan 3 ziekenhuisopnames per 100.00 inwoners (en anders
3G). In België wordt openlijk over een vaccinatieplicht gesproken, en in zowel België
als Frankrijk geldt die al voor zorgmedewerkers. In de meeste landen liggen de
cijfers lager dan bij ons.
Een van de problemen is dat bij ons
iedereen wil meepraten en een mening heeft, dat zowel kabinet als OMT verdeeld
zijn, dat het kabinet al bijna een jaar demissionair is en het vertrouwen in de
regering naar een dieptepunt is gezakt. En dan heb je natuurlijk nog de
gebrekkige communicatie, en het te grote optimisme in augustus en september.
Het gedraai
van Rutte helpt ook niet mee. Het OMT moppert ondertussen dat de regering
de adviezen geregeld niet goed opvolgt en teveel afzwakt.
Dinsdag zei Marc Bonten bij Nieuwsuur
dat we niet tegelijkertijd code zwart in de zorg kunnen voorkomen, geen harde
maatregelen nemen en wegblijven bij vaccinatiedrang, -dwang of -plicht.
"Als maatregelen onbespreekbaar zijn, dan
moet de vaccinatiegraad snel heel erg omhoog. En tot die tijd moeten de
ziekenhuizen zien te overleven. Als we het niet over de vaccinatiegraad kunnen
hebben, dan rest slechts één ding: maatregelen aanscherpen om de ziekenhuizen
overeind te houden. Daarmee bouwen mensen geen verdere immuniteit op. Dat
betekent dat we de maatregelen waarschijnlijk moeten aanhouden tot het voorjaar
ons uit die crisis gaat halen. Dus: de politiek, het kabinet en de Tweede
Kamer, moeten nu echt keuzes gaan maken."
De vaccinatiegraad opkrikken gaat
niet binnen een paar weken veel verlichting geven, dus je hebt voor de korte
termijn sowieso stevige maatregelen nodig, omdat we inmiddels veel te laat zijn
met ingrijpen. Maar omdat je daarmee de immuniteit niet omhoog krijgt (nog
zoiets dat tot taboe was verklaard en je nu dus weinig meer over hoort) moet
ook de vaccinatiegraad omhoog, en hoe sneller, hoe eerder de maatregelen weer
verlicht kunnen worden. En ondanks de steeds geuite mantra dat 2G en andere drangmaatregelen
daarbij niet helpen, stonden er in Oostenrijk lange rijen voor de vaccinatielocaties
toen de lockdown voor ongevaccineerden inging.
Interessant is te
lezen dat er in liefst 105 landen een vorm van vaccinatieplicht geldt. Niet
tegen corona maar een van die andere vaccins tegen een nare virusinfectie. In
62 landen staat op weigering een straf ‘uiteenlopend
van uitsluiting uit het onderwijs, tot geldboetes, gevangenisstraffen en in
Italië zelfs tijdelijke ontheffing uit het ouderschap’, aldus de
Volkskrant. Waarna men vervolgt:
Een vaccinplicht vergroot het wantrouwen en
voedt de scepsis tegen álle vaccins, zo heet het op dit punt altijd. Maar de onderzoeken tonen
een verrassend genuanceerd beeld. Nadat Frankrijk en Italië hun
kindervaccinatieplicht uitbreidden, leidde dat juist tot meer
gebruik van ook de vaccins die níét verplicht waren. En in Frankrijk nam
het aantal mensen dat de veiligheid van vaccins niet vertrouwt, na uitbreiding
van de plicht met haast 20 procent af.
Dat verplichting de vaccinatiegraad omhoog
stuwt, staat intussen vrijwel vast. In de VS ontdekten wetenschappers dat de vaccinatiegraad hoger
ligt in staten met zelfs een lichte vorm van verplichting – eentje waarbij men
alsnog mag weigeren, na een beroep op gewetensbezwaren. In Europa vond men
een verband met boetes: in landen waar ongevaccineerden een
boete kunnen krijgen, zijn minder gevallen van mazelen en rode hond, en ligt de
vaccinatiegraad hoger.
Of dat 1 op 1 ook zo zou werken bij
het coronavaccin is natuurlijk niet zeker, maar de kans lijkt me groot. Toch
hoor je allerhande gedragsdeskundigen, politici en zelfs OMT-leden zeggen dat
drang en dwang averechts werken en het allemaal 100% vrijwillig moet, en we
vooral veel begrip moeten tonen voor ongevaccineerden en in gesprek moeten gaan,
want dat verbindt mensen. Met in gesprek gaan is natuurlijk niks mis, alleen
gebeurt dat nu al maanden en helaas staat een deel van de ongevaccineerden daar
niet voor open. Hun keuze heeft ver strekkende gevolgen voor de zorg en voor
iedereen die een ziekenhuisbed nodig heeft, en juist daarom is alleen een ‘gesprek’
te vrijblijvend.
Het is verbluffend dat bovenstaande
ervaringen met vaccinatieplicht zo weinig tot de politiek en de talkshowtafels zijn
doorgedrongen. Het roept ook de vraag op waarom juist het verzet tegen het
coronavaccin zo hevig en principieel is onder toch een flinke groep mensen,
ondanks de overdreven zorgvuldigheid van de overheid wat betreft de
bijwerkingen. (Vanwege een heftige bijwerking onder een handvol mensen van de
miljoenen ingeënte mensen bij het Jansen vaccin, werd de hele vaccinatiecampagne
weken stil gelegd.)
We hebben in Nederland wat minder
mantra’s en taboes nodig, wat minder vastgeroeste ideeën en slecht onderbouwde
meningen, en moeten wat meer de feiten laten spreken. En die wijzen nu heel
duidelijk één kant op, die van een harde lockdown op de korte termijn en het
opkrikken van de vaccinatiegraad op de iets langere termijn. Daarbij kun je
naast goede voorlichting, vaccinatiedrang of -dwang ook denken aan het snel
vaccineren van kinderen tussen 5 en 12 jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten