= IMO Blog =
In Het Parool van 31 oktober beklaagde Dorien Ballout, medewerkster van DocP en de BDS-beweging tegen Israël, zich over het feit dat aan Rusland na de invasie van Oekraïne allerlei sancties werden opgelegd, terwijl Israël nooit zulke sancties te vrezen heeft voor haar bezetting van Palestijns gebied. Ze verbaasde zich erover dat ‘de dubbele standaard hiervan ons ontgaat’. Deze vergelijking gaat op werkelijk alle punten mank. Ik mocht in Het Parool kort reageren maar kan er hier wat uitgebreider op ingaan.
Rusland viel afgelopen februari een soeverein buurland binnen waardoor het op geen enkele manier werd bedreigd. Het doel was de gekozen president af te zetten en te vervangen door een Rusland gezind regime, en toen dat niet lukte een zo groot mogelijk deel van Oekraïne te annexeren. Dit ging vanaf het begin gepaard met grootschalig en doelbewust geweld tegen burgers. Op grote schaal zijn Oekraïners geëxecuteerd en gemarteld. Miljoenen mensen zijn al gedeporteerd naar Rusland, soms duizenden kilometers verderop, waar ze worden ‘gerussificeerd’. Ook kinderen worden gedwongen bij hun ouders weggehaald en naar Rusland gebracht; zij krijgen te horen dat hun ouders hen niet meer terug willen. Dit alles komt gevaarlijk dicht bij genocide in de buurt. Rusland probeert met grootschalige aanvallen op onder andere civiele infrastructuur de wil van de bevolking te breken en schakelt energievoorzieningen uit om ze dood te laten vriezen. Honderden ziekenhuizen en andere burgerdoelen zijn getroffen. In gebieden waar de Russen zich terugtrekken wordt alles wat los en vast zit gestolen, van dure medische apparatuur en ambulances tot wc’s uit restaurants en kunstschatten. Woningen en winkels worden geplunderd. Wat niet kan worden meegenomen wordt kapot gemaakt.
De wreedheid van de Russen in de bezette gebieden is ongekend. In ieder bevrijd dorp werden martelkamers aangetroffen, veel vrouwen zijn verkracht. De verschrikkingen van Bucha, waar een massagraf van honderden burgers is aangetroffen, velen met tekenen van marteling, is geen uitzondering maar eerder regel. Onlangs werd een vrouw opgehangen omdat zij zich tegen de bezetting had uitgesproken. Medisch personeel maar ook bijvoorbeeld personeel van de door Rusland ingenomen kerncentrale in Zaporizhja worden gedwongen in Rusland te werken. De lijst is nog veel langer. Roxanne van Iperen vergeleek het in Op1 afgelopen vrijdag met de genocide in Rwanda, waar zij eerder een boek over heeft geschreven. In dit artikel op de informatieve website Raam op Rusland, wordt goed uitgelegd waarom Rusland in feite een genocidale oorlog voert en welke huiveringwekkende plannen het Kremlin nog heeft.
Dit alles zou, volgens Ballout en sommige andere pro-Palestina activisten, vergelijkbaar zijn met de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever en het geweld van Israël tegen de Palestijnen. Ballout komt met de bekende riedel van apartheid, landroof en bouw van nederzettingen, en beweert dat Israël ongewapende burgers zonder reden executeert. De bevolking van Gaza zou door Israël hermetisch worden opgesloten en regelmatig gebombardeerd. Wel, apartheid is er niet, want Arabieren kunnen in Israël stemmen en alle functies vervullen die Joden ook vervullen, met uitzondering van het leger. Joden en Arabieren werken op tal van gebieden samen, al is er ook veel discriminatie en racisme. Ongewapende burgers worden niet zomaar doodgeschoten; wel worden steekincidenten en aanslagen soms verijdeld door de dader dood te schieten voordat hij daadwerkelijk toeslaat.
Ballout noemt 2022 met 120 slachtoffers het dodelijkste jaar voor de Palestijnen op de Westoever sinds 16 jaar, maar vermeldt daarbij niet dat er ook veel Palestijns geweld was waarop het Israëlische meestal een reactie was. Zo waren er afgelopen voorjaar diverse aanslagen op Israëlische burgers, met zeker 15 doden tot gevolg. Israël probeerde daders te pakken en verdere aanslagen te voorkomen met invallen in met name Jenin en een ‘militaire operatie’ in de Gazastrook tegen de Islamitische Jihad, waarbij verschillende leiders en strijders van de terreurgroep werden gedood en helaas ook onschuldigen omkwamen. Dit in reactie op concrete inlichtingen over aanvallen door de Islamitische Jihad. Bij de meer dan 1000 Palestijnse raketten die als reactie werden afgevuurd richting Israel kwamen ook Palestijnen om door raketten die te vroeg neerkwamen.
In Oekraïne zijn al tienduizenden burgerdoden gevallen, waarschijnlijk meer dan sinds de oprichting van Israël in de Palestijnse gebieden omkwamen. Daarbij heeft nog geen Oekraïner zich in een Russische bar of bus opgeblazen, zijn sabotage (partizanen) acties uitsluitend gericht tegen militaire doelen en de bezettingsautoriteiten. De hele vergelijking raakt kant noch wal.
Waar Oekraïners zich in hun strijd tegen de Russen uitsluitend richten op militaire doelen, valt op dat het Palestijnse ‘verzet tegen de bezetting’ (geweld dat al begon vóór de stichting van Israël) zich vooral richt op burgers, vaak binnen Israël zelf: zelfmoordaanslagen, aanvallen met auto’s, messen, raketten enz. En daarmee komen we bij het belangrijkste verschil met Ruslands oorlog tegen Oekraïne: volgens veel Palestijnen is heel Israël bezet gebied dat ze claimen voor hun toekomstige staat. Dit geldt ook voor de boycotbeweging waarvan Ballout deel uitmaakt: verschillende leiders hiervan ontkennen Israëls bestaansrecht. Hun doel is geen Palestina op de Westelijke Jordaanoever dat in vrede met Israël leeft, maar een Palestina in de plaats van ‘Israël’. Daarom is men ook tegen vrede en tegen onderhandelingen met Israël. Dit wil men onder meer bereiken met de terugkeer van miljoenen Palestijnse (nazaten van) vluchtelingen, één van de eisen van de BDS-beweging.
Maar ook de Israëlische bezetting van Palestijns gebied en de Russische van Oekraïens gebied is niet te vergelijken. Israël veroverde de Westelijke Jordaanoever in 1967 op Jordanië, toen dat zich in de oorlog van Israël met Egypte en Syrië mengde. Voorafgaand aan deze oorlog waren er concrete aanwijzingen dat Egypte (en Syrië) een aanval voorbereidde op Israël, en had Egypte al de vredesmacht in de Sinaï naar huis gestuurd en de Straat van Tiran geblokkeerd. Jordanië had de Westelijke Jordaanoever in 1949 zelf illegaal geannexeerd. Daarvoor was het onderdeel van het Britse Mandaatgebied Palestina en daarvoor een Ottomaanse provincie. De juridische status ervan is derhalve complex. Deze bezetting zelf, als gevolg van een gerechtvaardigde oorlog, is dan ook niet illegaal.
De status van de door Rusland bezette Oekraïense gebieden is allesbehalve complex: ze vallen onder het internationaal erkende grondgebied van Oekraïne. Deze grenzen zijn mede door Rusland erkend na de onafhankelijkheid in 1991 toen het van zowel Rusland als de VS veiligheidsgaranties kreeg in ruil voor het opgeven van zijn kernwapens.
Israël heeft nog altijd geen duidelijke internationaal erkende grenzen, die kunnen immers pas vastgesteld worden als er een vredesverdrag is met de Palestijnen en ook Syrië en Libanon, waarmee het officieel nog altijd in oorlog is. Men hanteert vaak de pre-1967 wapenstilstandslijnen oftewel de Groene Lijn, maar een grens is dit niet, en de Palestijnen, Syrië en Libanon erkennen Israël ook binnen deze lijnen niet.
Er is geen enkele Oekraïner die heel Rusland zou willen hebben, omgekeerd ontkent Rusland wel Oekraïens soevereiniteit en eigen identiteit en probeert die kapot te maken. Oekraïne wordt terecht gezien als David die tegen Goliath vecht; Ballout probeert op een doorzichtige en ongeloofwaardige manier de Palestijnen dit imago ook aan te meten.
Ratna Pelle
Geen opmerkingen:
Een reactie posten